Paryż to stolica i największa aglomeracja Francji, położona w centrum Basenu Paryskiego, nad Sekwaną. Miasto stanowi centrum polityczne, ekonomiczne i kulturalne kraju. W granicach administracyjnych Paryża zamieszkuje ponad 2 mln osób, w tzw. Wielkim Paryżu ok. 10 mln, a w całym zespole miejskim ponad 12 mln. Aglomeracja paryska konkuruje tym samym pod względem liczby ludności w Unii Europejskiej z Londynem. Miasto ma układ koncentryczny z rozchodzącymi się gwiaździście bulwarami. Jego oś stanowi wcięta dolina Sekwany, która dzieli Paryż na dwie części: prawobrzeżną (północną) Rive Droite oraz lewobrzeżną (południową) Rive Gauche.

Panuje tu klimat umiarkowany ciepły morski, na który duży wpływ ma Prąd Północnoatlantycki. Można go opisać jako łagodny i umiarkowanie wilgotny. Lato jest zazwyczaj ciepłe i przyjemne ze średnimi najwyższymi temperaturami pomiędzy 15 a 25 °C z dużym nasłonecznieniem. Mimo wszystko każdego roku występują temperatury powyżej 30 °C. Wiosną i jesienią występują zazwyczaj łagodne dni i świeże noce, choć się zmieniają i są niestabilne. W obu porach roku często jest nieoczekiwanie zimno i chłodno. W zimie nasłonecznienie jest małe; dni są chłodne, ale temperatura wynosi ok. 7 °C. Kilka dni w roku temperatura spada poniżej 0 °C. Rzadko pada tu śnieg, choć czasami występują tu opady śniegu bez akumulacji. W ostatnim czasie, a zwłaszcza w 2009 i 2010 roku, fala chłodu spowodowała obfite opady śniegu (15 cm w 2010 roku), a temperatura gwałtownie spadła pomiędzy –10 °C a –20 °C na przedmieściach miasta. Deszcz pada przez cały rok i, choć Paryż nie jest deszczowym miastem, to jest on znany z nagłych, obfitych deszczy. Średnia roczna suma opadów wynosi ok. 652 mm przy niewielkich opadach rozmieszczonych równomiernie przez cały rok. W Paryżu znajduje się wiele zabytków z różnych epok, dzieł sztuki, budowli architektonicznych, muzeów, uczelni oraz instytucji o znaczeniu międzynarodowym. Paryż to również światowe centrum mody. Znacznym udogodnieniem dla turystów jest wprowadzenie Paris Museum Pass– imiennej karty umożliwiającej wstęp do muzeów, pałaców, i innych atrakcji znajdujących się w Paryżu i jego okolicach bez konieczności kupowania biletów.

JAK DOJECHAĆ: 

Polskę od Paryża dzieli plus minus 1500 km. W zależności od miasta, z którego startujemy, cały ten dystans pokonujemy w całości lub niemal w całości autostradami. Oznacza to szybką jazdę, ale też opłaty za winiety. W zależności od wybranej trasy przejeżdżamy przez Niemcy (gdzie autostrady są jeszcze bezpłatne), Czechy (winieta tygodniowa kosztuje 310 CZK, miesięczna 440 CZK), Austrię (10-dniowa 5€, dwutygodniowa 12,70€) oraz Szwajcarię (roczna 40 CHF/€). We Włoszech i Francji musimy liczyć się z opłatami za poszczególne odcinki i tunele, których ceny różnią się w zależności od kategorii pojazdu. Podobnie jest we Włoszech, gdzie dodatkową metodą płatności są karty magnetyczne VIACARD. Do obliczenia kosztów podróży samochodem niezbędna jest świadomość cen paliwa w krajach, znajdujących się na naszej trasie.

• Samolot – bezpośrednio do Paryża z Warszawy możemy dolecieć liniami Air France i LOT na lotnisko Charles de Gaulle oraz tanimi liniami Rynair i Wizzair na lotnisko Beauvais.  Loty z Katowic realizuje tylko Wizzair i tak jak z Warszawy ląduje na lotnisku Beauvais. Co prawda jest ono oddalone od Paryża ponad 100 km i tak naprawdę nie znajduje się w Beauvais tylko w Tillé, ale wystarczy dojechać taksówką na dworzec w Beauvais (Beauvais Gare SNCF) za 10-15€ lub busem za 4€, aby  za 12€ wsiąść do pociągu i w ciągu 75 minut znaleźć się w centrum Paryża. Lotnisko Charles de Gaulle usytuowane jest 30 km od Paryża w Roissy-en-France, ale podróż z niego jest bardzo łatwa, znajduje się na nim stacja, którą obsługuje kolejka podmiejska RER linia B.
• Autokar – decydując się na podróż do Paryża autokarem, musimy liczyć się z faktem, że prawie całą dobę spędzimy w jednej pozycji. Plusem jest to, że (jeżeli tylko potrafimy) możemy przespać całą podróż, nie przejmować się niczym i bez większych komplikacji dotrzeć do samego centrum Paryża. Wydawałoby się, że ta forma transportu będzie najtańsza. W rzeczywistości podróż jednej osoby w dwie strony autokarem międzynarodowego przewoźnika (najbardziej popularny jest Sindbad, ale są też takie firmy jak Nord, Eurobus, Eurolines, Ecolines czy Madeltrans) to koszt w okolicach 500 zł. Przy rosnącej liczbie połączeń lotniczych, a co za tym idzie, konkurencyjności cen przelotów, nie jest to ani najwygodniejsza, ani najszybsza, ani jak widać najtańsza forma podróży. O wiele bardziej korzystne cenowo są przejazdy w ramach pakietu wycieczkowego u touroperatorów, którzy wykupując większą ilość miejsc lub po prostu posiadając własną flotę mogą zaoferować mniejszy koszt przejazdu na uczestnika. Żeby nie wyjść na całkowitą przeciwniczkę tego rozwiązania, polecam zapoznać się z tzw. formułą open, czyli zakupu biletu w obie strony (takie są tańsze niż te zakupione w dwie strony osobno) bez określonej daty powrotu, czego nie oferują wszystkie linie lotnicze, a już na pewno nie te tanie. Oczywiście jak już zdecydujemy się na takie rozwiązanie, nie liczmy na to, że miejsce będzie czekało na nas w każdym połączeniu – należy je zarezerwować z min. 24 godzinnym (w zależności od przewoźnika) wyprzedzeniem.

NOCLEG :

• Duck Hostel – 6, place Etienne Pernet ; pokoje wieloosobowe od 17.00 EUR (za osobę). TV, lodówka, telefon, ogrzewanie, bar kawowy, akceptacja kart kredytowych, dostęp do Internetu, kuchnia, wynajem rowerów, przechowalnia bagaży.
• Oops’ Hostel – 50 Avenue Des Gobelins ; pokoje prywatne od 60.00 EUR (za pokój), pokoje wieloosobowe od 23.00 EUR (za osobę). Telefon, klimatyzacja, ogrzewanie, rampa dla wózka inwalidzkiego, winda, dostęp do Internetu, wynajem rowerów, recepcja czynna 24h, telewizja satelitarna/kablowa, przechowalnia bagaży.
• Auberge Internationale des Jeunes – 10, rue Trousseau ; pokoje prywatne od 38.00 EUR (za pokój),
  pokoje wieloosobowe od 14.50 EUR (za osobę). Radio, telefon, ogrzewanie, akceptacja kart kredytowych, dostęp do Internetu, śniadanie, recepcja czynna 24h, przechowalnia bagaży.
• Bastille Hostel – 6, rue Trousseau ; pokoje prywatne od 32.50 EUR (za pokój). Radio, telefon, klimatyzacja, ogrzewanie, akceptacja kart kredytowych, rampa dla wózka inwalidzkiego, winda, dostęp do Internetu, recepcja czynna 24h, przechowalnia bagaży.
• St Christopher’s Inn Paris – 68-74 Quai de la Seine ; pokoje prywatne od 65.00 EUR (za pokój) ,
  pokoje wieloosobowe od 22.00 EUR (za osobę). Ogrzewanie, bar kawowy, akceptacja kart kredytowych, rampa dla wózka inwalidzkiego, winda, dostęp do Internetu, wynajem rowerów, recepcja czynna 24h, przechowalnia bagaży.
• Notre Dame Hotel – 51 , rue de malte ; pokoje prywatne od 48.00 EUR (za pokój). Radio, TV, telefon, ogrzewanie, winda, recepcja czynna 24h, przechowalnia bagaży.

CO I GDZIE ZJEŚĆ :

• Seb’on – 62 rue d’Orsel 75018 Paryż ; ceny 9-20€ , godziny otwarcia : Środa – Sobota 19:00 – 23:00, Sobota – Niedziela 12:00 – 15:00.
• Oka – 28 rue de la Tour d’Auvergne 75009 Paryż – godziny otwarcia : Poniedziałek – Sobota 19:00 – 22:30 .
• Le Jourdain – 101 Rue de Couronnes 75020 Paryż ; godziny otwarcia : Wtorek – Sobota „wieczorem”.
• Le 14 Julliet – 99, Rue Didot  75014 Paryż ; ceny: 2-20€ , godziny otwarcia :  12:00 – 14:30 i 19:30 – 22:30.
• New York a Paris – 33 rue Guersant 75017 Paryż ; ceny :5-15€ , godziny otwarcia : 7:30 – 0:00.

ŻYCIE NOCNE :

• LES BAINS – najstarszy i najszykowniejszy klub ze świetnymi DJ-ami, otwarty codziennie. Trudno się do niego dostać ponieważ bawią się w nim gwiazdy muzyki, filmu największe osobowości.
• LA SCALA – w piątkowe wieczory bawimy się tu przy clubbingu. W soboty można zobaczyć niezwykłe pokazy ledowe. Na imprezę można przyjść w dżinsach, szortach , koszulce polo lub t-shircie,obuwie dowolne. Przy przesadnym ubiorze lub makijażu można zostać nie wpuszczonym do klubu.
• LES PLANCHES – zróżnicowany klub, który jest bardzo popularny wśród paryskich studentów.
  Jest wymagany odpowiedni strój. Znajdują się tam 2 prywatne sale, bar amerykański, parkiet. Obiekt ma 650 m kwadratowych ale jest doskonale zaaranżowany i przyjemny.
• BUS PALLADIUM – jeden z najstarszych klubów w Paryżu został otwarty w 1965 roku. Miejsce często odwiedzane przez turystów , często zaglądają tam gwiazdy (Mick Jagger organizował tam swoje urodziny). Klub ten służył również za plan zdjęciowy do wielu teledysków.Na pierwszym piętrze, przestronna restauracja serwuje argentyńskie steki, łosoś z grilla, organiczne włoskie warzywa i wiele więcej smakowitości. Całość może pomieścić 800 osób.
• LA LOCOMOTIV – klub dla młodych ludzi , znajdujący się w tzw. dzielnicy czerwonych latarni. Ma trzy piętra, bawić możemy się w nim przy różnej muzyce od rocka po R’n’B.
• LA CASBAH – bardzo popularny klub z marokańską restauracją. Magiczne i stylowe miejsce. La Casbah został pięknie zaprojektowany, aby odzwierciedlić charakter Maroka z ciężkimi drzwiami z kutego żelaza, fontanny wyłożone kafelkami, palmami i ściany pomalowane w kolorach ziemi. W klubie organizowane są pokazy tańca brzucha.
• REX CLUB – słynący z muzyki techno, otwarty z 1992 roku cieszy się duża popularnością.
  Posiada wiele loży, parkiet taneczny i ciekawie prezentujące się bary.

ATRAKCJE :

• Wieża Eiffla – obok Statuy Wolności i Wielkiego Muru Chińskiego, jest prawdopodobnie najbardziej rozpoznawalną budowlą świata. Nie sposób jej nie odwiedzić, zwiedzając Paryż. Budowę Wieży Eiffla zainicjowano z okazji Wielkiej Wystawy Światowej, która miała upamiętniać 100 rocznicę Rewolucji Francuskiej. Dodatkowo miała być ona widzialnym znakiem potęgi Francji i potwierdzać jej kulturalną hegemonię. Wieża Eiffla nie od samego początku była uznawana za dzieło godne szacunku i podziwu. Przez cały okres budowy, aż do 1889 roku, w którym została oddana do użytku, wzbudzała liczne kontrowersje. Mieszkańcy Paryża, przyzwyczajeni do kamienic i domów wybudowanych w tradycyjny sposób, obawiali się tego “monstrum ze stali”. Ich obawy miały faktycznie uzasadnienie – do tej pory nikt nie wybudował konstrukcji, która składałaby się z aż 18 tysięcy żelaznych elementów. Do tego cała wieża ma masę ponad 10 tysięcy ton i jest wysoka na 324 metrów. Postawiona jako tymczasowa budowla, wieża ostatecznie została pozostawiona i obecnie stanowi symbol Paryża tak bardzo nierozerwalny z miastem. Główną atrakcją przyciągającą turystów, jest wspaniały widok z trzech platform widokowych. Platforma pierwsza znajduje się na wysokości 57 metrów (można wejść na nią jedynie schodami), druga na 115 metrów, oraz trzecia, która stanowi główny punkt widokowy, znajduje się na 276 metrów. Na wieży funkcjonują dwa rodzaje wind: jedna kursuje od samego dołu do drugiej platformy, druga pomiędzy drugą a trzecią platformą.
• Pola Elizejskie – to jedna z najbardziej znanych ulic na świecie. Aleja z ekskluzywnymi sklepami oraz modnymi restauracjami jest chętnie odwiedzana każdego dnia przez setki turystów. Pola Elizejskie to prawie 2-kilometrowa aleja łącząca Plac de la Concorde z Placem de l’Etoile, na którym umiejscowiony jest Łuk Triumfalny. Za czasów Henryka IV znajdowały się tutaj pola uprawne i podmokłe łąki. W XIX wieku skupiało się na nich życie śmietanki towarzyskiej Paryża. W XX wieku elegancja i ekskluzywność zostały zastąpione kulturą masową. Pola Elizejskie podobnie jak Wieża Eiffla są symbolem Paryża i głównie ze względu na to, warto udać się tam na niedługi spacer. Po obu stronach 6-pasmowej ulicy znajdują się restauracje, kina, salony samochodowe (Ferrari, Citroen, Mercedes), butiki luksusowych marek: Louis Vitton, Guerlain, Mont Blanc, jak i flagowe siedziby popularnych marek: Marks & Spencer’s, Levi’s, Banana Republic, Hugo Boss oraz Abercrombie & Fitch a nawet Gap oraz H&M. Aleje Pól Elizejskich stanowią również scenę oficjalnych parad i manifestacji: w święto narodowe 14 lipca odbywa się tutaj defilada wojskowa, każdy prezydent po objęciu urzędu przejeżdża przez Pola Elizejskie, a zagraniczni dyplomaci składają wieńce pod Łukiem Triumfalnym przy Grobie Nieznanego Żołnierza.
• Luwr – muzeum wybudowano  w 1190 roku. Początkowo budowla pełniła funkcje twierdzy obronnej. Po dwustu latach przekształcono ją w rezydencję królewską, która przez wieki stanowiła siedzibę ponad 20 władców Francji. W XVII dwór królewski przeniesiony został do Wersalu i tym samym zadecydowano, aby opuszczony budynek oddać w ręce artystów. Ostatecznie 1793 roku otwarto tutaj muzeum. Podstawę zbiorów stanowiły dzieła dotychczasowo zgromadzone przez królów oraz łupy wojenne Napoleona. Pałac posiada 3 skrzydła, które otaczają dziedziniec Napoleona. Cała kolekcja Luwru liczy ponad 350 tysięcy eksponatów, z czego zwiedzającym udostępniono zaledwie 10%. Reszta zbiorów spoczywa w magazynach i jest wykorzystywana jedynie podczas wystaw czasowych bądź wypożyczana innym placówkom. Zbiory podzielono na 8 tematycznych działów.
• Moulin Rouge – kabaret ten jest nierozerwalnie związany z Paryżem. To tutaj narodził się kankan. Początkowo odważny taniec wywołał fale krytyki, dziś natomiast stanowi główną atrakcję przyciągającą co roku miliony turystów. Kabaret Moulin Rouge zajmuje budynek po dawnym młynie, któremu zawdzięcza swoją nazwę – z francuskiego moulin rouge oznacza czerwony młyn. Na dachu znajduje się charakterystyczny czerwony wiatrak, znak rozpoznawczy tego miejsca. Kabaret rozpoczął działalność w 1889 roku. Trzy lata wcześniej wybuchł tutaj prawdziwy skandal – podczas dorocznego balu studentów Akademii Sztuk Pięknych jedna ze studentek wykonała pierwszy w historii striptiz. Odważną modelkę natychmiast umieszczono w areszcie. Postulując za prawem do artystycznej nagości, Paryżanie rozpoczęli manifestacje na ulicach. W wyniku zamieszek zginęły 2 osoby. Obecnie w Moulin Rouge dwa razy dziennie odbywa się rewia „Feerie”, która nawiązuje do tradycji tego miejsca. 60 tancerek zwanych „Doris Girls’ w rytm muzyki Jacquesa Offenbacha zachwyca publiczność tańcząc kankana.
• Panteon – przy wejściu do Panteonu wyryto napis: Wielkim Ludziom – Wdzięczna Ojczyzna. Pochowano tutaj 73 osobistości zasłużonych dla narodu: naukowców, polityków oraz pisarzy. To w Panteonie spoczywa wybitna polska fizyczka, Maria Skłodowska-Curie. W 1774 roku król Ludwik XV w obliczu śmiertelnej choroby zwrócił się z prośbą o wyzdrowienie do Świętej Genowefy, głównej patronki Paryża. Kiedy odzyskał zdrowie zdecydował wybudować świątynię poświęconej tejże Świętej. W 1791 roku zakazano odprawiania w niej nabożeństw i przekształcono w miejsce pochówku wielkich ludzi. Budynek wielokrotnie tracił swój sakralny charakter. Ostatecznie w 1885 roku zdesakralizowano świątynię usuwając jednocześnie z wnętrze wszystkie symbole chrześcijańskie.
• Ogród Luksemburski – 23- hektarowy Ogród Luksemburski to miejsce, w którym Paryżanie chętnie spędzają czas wolny. Nic w tym dziwnego – jest to jeden z najpiękniejszych parków w Paryżu. Ogród zaprojektowany został w 1612 na życzenie drugiej Henryka IV – Marii Medycejskiej. Królowa do tego stopnia zaangażowała się w rozwój ogrodu, że prawdopodobnie własnoręcznie posadziła w nim ponad 2 tysiące wiązów. Park został otwarty dla szerszej publiczności dopiero w XVIII wieku. W centrum ogrodów znajduje się ośmiokątny basen, w którym dzieci chętnie puszczają drewniane żaglówki (możliwość wypożyczenia w pobliskim kiosku). Na porozstawianych dookoła krzesłach – których w całym parku jest ponad 5 tysięcy – Paryżanie odpoczywają od zgiełku miasta. Park zacieniają różne gatunki drzew, m. in. kasztanowce, miłorzęby, drzewa cytrusowe, a także znajdujące się w sadzie jabłonie i grusze. W ogrodach podziwiać można słynną Fontannę Medyceuszy, która w 1811 roku została odrestaurowana przez samego architekta Łuku Triumfalnego. Ogrody zdobi ponad 100 rzeźb, w tym pomniki najsłynniejszych kobiet Francji oraz oryginał Statuy Wolności Bartholdiego.