Z Polski do Bratysławy najlepiej jest dojechać własnym samochodem – zwłaszcza, że przez terytorium Słowacji przejedziemy szybko i wygodnie nowoczesnymi autostradami lub drogami ekspresowymi. Jeżeli nie posiadamy samochodu lub po prostu chcemy czy musimy skorzystać z transportu publicznego, pojawia się problem: bezpośrednich połączeń między Polską a Słowacją jest jak na lekarstwo. Jednak mimo to można podać kilka rad, jak najwygodniej dotrzeć do Bratysławy autobusem lub pociągiem i gdzie szukać informacji na ten temat.

Jeżeli nie stanowi dla Ciebie problemu wydanie na bilet do Bratysławy kilkuset złotych – problemu z dojazdem nie ma. Codziennie wieczorem z Krakowa do Bratysławy (i z powrotem) kursuje wygodny, nocny pociąg, składający się z samych kuszetek i wagonów sypialnych. Wyjeżdżasz około 22 z Krakowa (ok. 23:30 z Katowic) i o 5:40 jesteś w Bratysławie. Jedynym problemem jest cena: standardowy bilet kosztuje 250 złotych, a promocyjny – 150 zł.

Jeśli chodzi o połączenie kolejowe z Warszawy i innych miejsc centralnej Polski, najlepsze jest przez… Wiedeń, dokąd kursują międzynarodowe pociągi Euro City. Połączenie z Wiednia do Bratysławy nie stanowi problemu: pociągi jeżdżą na tym odcinku co godzinę, czas przejazdu to zaledwie kilkadziesiąt minut.

Kto ma dużo pieniędzy, może skorzystać z najnowszej oferty Lotu i wybrać się z Warszawy do Bratysławy samolotem. Jeśli kogoś stać na bilet lotniczy tradycyjnych linii (tani przewoźnicy omijają ten segment rynku), może też po prostu dostać się do Wiednia (60 km od Bratysławy), względnie Budapesztu (200 km), a stamtąd dojechać do słowackiej stolicy pociągiem lub autobusem.

Przez Katowice i Czechy:

Planując wyjazd z Polski do Bratysławy koleją, należy pamiętać o dwóch rzeczach. Po pierwsze, najważniejszą węzłową stacją, skąd jeżdżą pociągi w tym kierunku, są Katowice (a nie Kraków, Nowy Sącz czy Rzeszów, jak mogłoby się wydawać). Nawet z Krakowa na Słowację trzeba jechać przez Śląsk. Popularne jeszcze kilka lat temu połączenie Kraków – Tarnów – Nowy Sącz – Muszyna – Plavecz – Preszów – Koszyce – Budapeszt w chwili obecnej nie funkcjonuje – nie jeździ tędy żaden pociąg osobowy, podobnie jak po bieszczadzkiej trasie Łupków – Medzilaborce.

Druga sprawa, która dla wielu może być zaskoczeniem – to fakt, że z Katowic do Bratysławy najłatwiej jest dostać się przez… Czechy. Zajmuje to zaledwie pięć-sześć godzin, przy czym z reguły należy przesiąść się w miejscowości Brzecław na południowym-wschodzie kraju, skąd jeździ wiele pociągów do Bratysławy. Ale taka jazda nie jest tania – kursują tędy głównie pociągi Eurocity, co w połączeniu z koniecznością średnio dwóch przesiadek i zakupu osobnych biletów daje łączną kwotę kilkuset złotych za bilet.

Tania jazda:

Podróżując z Polski na Słowację (i odwrotnie) pociągiem należy pamiętać o jednej podstawowej zasadzie: nigdy nie kupować biletu na całą trasę w kasie, ani też nie kupować w Polsce biletu na słowacki pociąg (jest taka możliwość), bo wydamy na to majątek. Bilet kupujemy w kasie tylko do polskiej stacji granicznej (czyli do Zwardonia, bilet Kraków-Zwardoń kosztuje 27 złotych), następnie spokojnie siedzimy na swoim miejscu i czekamy na przyjście słowackiego konduktora. Kilkusetmetrowy odcinek Zwardoń-Skalite całkiem legalnie przejeżdżamy „za darmo”, a słowacki konduktor sprzeda nam bilet od stacji Skalite – Granica do Żiliny za około 1,5 euro (ważne: koniecznie musimy mieć ze sobą eura, najlepiej drobne – w złotówkach nie zapłacimy).

Słowacki banan :

Planując tanie podróżowanie z Polski na Słowację musimy pamiętać o jednej rzeczy. Słowacki system transportowy jest oparty o główną oś komunikacyjną, łączącą Bratysławę, przez Żilinę i Poprad, ze wschodem kraju (Koszyce). Ma on kształt banana i stanowi nieco okrężne połączenie dwóch największych miast kraju, czyli Bratysławy i Koszyc. Patrząc na mapę, moglibyśmy spodziewać się, że trasa łącząca te miasta pobiegnie raczej wzdłuż granicy węgierskiej – a tu niespodzianka, zahaczamy o Poprad, Podtatrze i Żilinę. Pociągi jeżdżą tu dość szybko (coś w stylu naszej Centralnej Magistrali Kolejowej) i często: średnio co 1,5 – 2 godziny odjeżdża pociąg Koszyce – Bratysława. Większość z nich to „rychliki” (pośpieszne, oznaczone symbolem R), kilka to o wiele droższe i niedużo szybsze InterCity (IC). Co ważne, słowackie pociągi pospieszne standardem przypominają nasze InterCity: klimatyzowane wagony, w tym kilka z kontaktami dla podróżnych z laptopem, wagon barowy. Jeśli chodzi o bar w pociągu, warto z niego skorzystać: ceny nie są wygórowane, jedzenie – bardzo smaczne (jak w normalnej restauracji – robione na miejscu, a nie z torebki) i co najważniejsze – całkiem legalnie sprzedają tu piwo i mocniejsze trunki, w przystępnej jak na pociąg cenie.

Jeżeli więc jesteśmy gdzieś w Polsce na pograniczu i chcemy trafić do Bratysławy, musimy po prostu dostać się do któregoś z miast, leżących na szlaku tego „słowackiego banana”. A więc np. do Preszowa, Popradu, Liptowskiego Mikulasza, Rużomberka, Kralovan lub Żiliny. Dalej pójdzie już gładko, ale sam dojazd z Polski na tą główną trasę, mimo bliskiej odległości, nie jest łatwy: praktycznie nie kursują tu autobusy, o pociągach już nie wspominając.

Z Warszawy można dostać się do Popradu samolotem, tanimi liniami Danube Wings, a stamtąd pojechać do Bratysławy pociągiem (ok. 5 godzin jazdy). Jeżeli bilet zarezerwujemy odpowiednio wcześnie, mamy spore szanse na atrakcyjną cenę, niższą niż lądowym środkiem transportu.

Internet twoim przyjacielem jest: 

Planując wyjazd na Słowację, warto zawczasu sprawdzić połączenia za pomocą internetowej wyszukiwarki połączeń  Tutaj przyda się mały słowniczek: vlak to jest pociąg, rychly – to pośpieszny, MHD – komunikacja miejska,  TEZ vyhladavanie to wyszukiwanie. Baza połączeń jest niewiarygodnie aktualna i rzetelna i rzeczywiście można na niej polegać. Z jednym wyjątkiem: chociaż w bazie danych są również zagraniczne miejscowości (w tym polskie), należy o nich zapomnieć: w tym przypadku dane mają się nijak do rzeczywistości.

NOCLEG:

Stolica Słowacji jako miasto bardzo często odwiedzane przez turystów z całej Europy posiada bardzo bogatą bazę noclegową, zaczynając od hoteli na wysokim poziomie a kończąc na pokojach do wynajęcie. Na podanej stronie mają Państwo możliwość sprawdzić aktualne oferty wraz z kosztami jakie trzeba pokryć w związku z noclegiem.

http://www.nocowanie.pl/slowacja/noclegi/bratyslawa/

CO I GDZIE ZJEŚĆ:

Spacerując po Bratysławie, nietrudno znaleźć dogodne dla siebie miejsce do konsumpcji. Zwłaszcza okolice Starego Miasta tętniące życiem od wczesnego rana do późnych godzin nocnych pełne są barów, pizzerii i restauracji, gdzie degustować można zarówno potrawy słowackie, jak i kuchni międzynarodowej.

Od czasu wprowadzenia na Słowacji euro ceny znacznie poszybowały w górę i najwyższe są na wspomnianym Starym Mieście. Wystarczy jednak wejść w jakąkolwiek boczną ulicę i po kilku krokach natrafić można na cichą i spokojną restaurację, gdzie za stosunkowo niewielkie pieniądze można zjeść wspaniały obiad.

Jedną z najsłynniejszych restauracji w obrębie Starego Miasta jest Prašná Bašta stojąca dokładnie w miejscu zburzonej już dawno Baszty Prochowej (ul. Zámoen~cka 11). Za stosunkowo niewielkie pieniądze jak na lokalizację i wystrój zjeść tutaj można wszystko to, co słowacka kuchnia ma najlepszego. Dla turystów posiadających mniej zasobne portfele ważna informacja! Od poniedziałku do piątku podaje się tutaj złożony z dwóch dań „obiad dnia” w cenie 4,50 euro.

Prawdziwie słowacka restauracja znajduje się na placu Hviezdoslava (Hviezdoslavovo námestie 20). Podają tu najwspanialsze bryndzové halušky s denou slaninkou za 9,29 euro i kapustové strapaeky s denou slaninkou w cenie 9,13 euro. Zupę czosnkową zjeść tu można za 6,14 euro, a pieczonego pstrąga za 13,24 euro. Zamówić tu można również wspaniałego kotleta wiedeńskiego za 11,62 euro; przy tej pozycji dopisano w menu: nesmie chýba v každej dobrej kuchyni, co znaczy: „nie może zabraknąć w żadnej kuchni”.

Dla chcących spróbować dań bardziej wykwintnej kuchni warto polecić Trzech Muszkieterów (Traja mušketieri, ul. Sládkovieova 7). Zamiarem właścicieli było prawdopodobnie połączenie tego co najlepsze w kuchni słowackiej z uważaną za najlepszą kuchnią francuską. Restaurację urządzono w stylowej piwnicy w atmosferze znanej z filmów „płaszcza i szpady” przy ulicy Sládkovieovej, niedaleko Pałacu Prezydenckiego.  Za brzmiącymi z francuska nazwami w menu kryją się typowe dania słowackiej kuchni. Zamawiając na przykład kord D’Artagnana, dostaniemy klasyczny szaszłyk z kawałkami wieprzowego mięsa, boczku, cebuli i papryki. Może to i lepiej dla konsumentów, bo czyż można łączyć kiszoną kapustę i bryndzę z wyrafinowanymi przyprawami i sosami znad Sekwany? Zupę zjeść tu można w cenie 3,30-6,50 euro, a drugie danie od 7, 80 euro.

W Bratysławie, mieście pretendującym do uznania go za metropolię otwartą i kosmopolityczną, ciągle przybywa nowych, etnicznych i egzotycznych restauracji. Poza licznymi chińskimi i wietnamskimi najbardziej rzucają się w oczy włoskie pizzerie. Największe pizze zamówić można w Pizza Mizza. Posiada ona kilka punktów restauracyjnych w mieście (najbliżej centrum na ul. Tobruckiej 5). Żeby jednak zjeść prawdziwe dania kuchni włoskiej warto zamówić taksówkę i udać się do leżącej na południowy wschód od centrum dzielnicy Rusovce. Przy ul. Madarskiej 27 mieści się prawdziwie włoska restauracja pod intrygującą nazwą Antica Toscana.  Restaurację prowadzą Włosi z Toskanii, którym udało się przenieść nad Dunaj gorącą śródziemnomorską rodzinną atmosferę i niezwykle wspaniałe, przygotowywane na miejscu potrawy. Wrażenie robi prawdziwy, przygotowywany w piecu opalanym drewnem toskański chleb bez soli, niezbędny przy degustacji wspaniałych mięs i sosów oraz mocno polanych oliwą sałat. Tutejszy kucharz przygotowuje na zamówienie chyba najlepszą w Europie Środkowej fiorentinę (stek z młodej wołowiny). Restauracyjna piwnica, pośród setek innych, zawiera tak zacne wina jak Brunello Montalcino z winnicy Biondi Santi czy równie słynne czerwone wina Gaja i Sassicaia. Nie można opuścić tego lokalu bez spróbowania na deser domowego tiramisu.

Mieszkańcy Bratysławy gustują także w kuchni innych krajów. Hiszpańskie tapas dostać można w Rambla na ul. Michalskiej. Również niedaleko Rynku, na ul. Sedlárskej 6 znajduje się godna polecenia restauracja meksykańska El Diablo. Jest też kilka japońskich barów sushi.

Kto nie ma ochoty na klasyczny obiad, może wejść do któregoś z niezliczonych barów bądź jadłodajni i zjeść coś na szybko lub kupić na wynos pyszne kanapki i bagietki. Godne polecenia są małe bufety – Bageterie na ul. Zelenej i Ventrskej. Ostatnio coraz bardziej popularna staje się też sieć bufetów Richman oferująca w przystępnej cenie (od 1,60-2,30 euro) wyśmienitą bułkę z szynką, serem, sałatkami oraz sosem majonezowym. Znajdują się one m.in. na Šafárikovo námestie i na Kamennym námestie.

Dla miłośników deseru warto polecić Cukraren Luculus (Hviezdoslavovo námestie 16). Podają tu wspaniałe ciasta i lody w cenie poniżej 3,00 euro za porcję (gałka lodów kosztuje tylko 0,50 euro). Jak w pozostałych tego typu lokalach, można tutaj także napić się pysznej kawy i spróbować słynnego bratysławskiego bajgla.

Legendarnego bajgla i wyśmienitą kawę dostaniemy też w Bagel&Coffee Story – w nowocześnie urządzonym barze na ul. Štrovej niedaleko rektoratu bratysławskiego uniwersytetu.

ŻYCIE NOCNE :

• Subclub –  Mieści się w bunkrze z ciemnym czerwonym podświetlanym korytarzem. Miejsce to  ustanawia standard. Nurty muzyczne są tu urozmaicone, pobawić tu można się przy takich gatunkach muzyki jak: rock oraz  muzyka elektroniczna.
• Cierny Pes – personel  zawsze przyjazny i uprzejmy, ceny są rozsądne, a atmosfera jest miło i przytulnie.
• Trafo – jeśli kochasz House & hip-hop muzyka, jest to najlepszy wybór w Bratysławie. Wyższy standard Clubu. Drinki dość drogie, ale pyszne! Warte każdej ceny .
• Zbrojnos Pub – świetna muzyka na żywo! Obsługa jedyna w swoim rodzaju. Pyszne piwo oraz drinki w przystępnych cenach.
• Barfly – super drinki ! w bardzo tanich cenach. Dodatkowo dla smakoszy kawy, również pyszna świeżo parzona kawa! Muzyka na najwyższym poziomie oraz profesjonalna obsługa.
• Black King Bar – świetne miejsce na piwo oraz gry wideo  z gronem znajomych. Muzyka różnorodna, na pewno każdy znajdzie coś dla siebie.
• Le Club – fantastyczny klub na spotkania ze znajomymi. Zabawa przy świetnej muzyce do samego rana!

To tylko kilka z wielu klubów znajdujących się w Bratysławie. Jeżeli chcieli byście zobaczyć pozostałe wraz z recenzjami gości to polecamy skorzystać z tej oto strony : https://pl.tripadvisor.com/Attractions-g274924-Activities-c20-Bratislava_Bratislava_Region.html .

ATRAKCJE :

• Zamek Devin – ruiny średniowiecznego  zamku Devín położone na potężnej skale u ujścia rzeki Morawy do Dunaju, w bratysławskiej  dzielnicy Devin na Słowacji ; oddział Muzeum Miasta Bratysławy. Miejsce to znane było już w starożytności – znajdował się tu rzymski posterunek graniczny. Pierwsza historyczna wzmianka o samym zamku pochodzi jednak dopiero z IX wieku n.e. Istnieją też pewne spekulacje na temat jego identyfikacji jako Wogastisburg – zamku o nieustalonej lokalizacji, wzmiankowanego w VII stuleciu.  Na zamku kończy się najdłuższy znakowany szlak turystyczny  na terenie Słowacji – Cesta hrdinov SNP, biegnący tu z Przełęczy Dukielskiej  w Beskidzie Niskim. W ostatnich latach ruiny stały się ważnym punktem narodowych uroczystości ku czci świętych Cyryla i Metodego, odbywających się 5 lipca.
• Brama Michalska – jedyna zachowana brama miejska w Bratysławie. Obecnie pomalowana jest na biały kolor; posiada strzelistą 51-metrową wieżę z czterema tarczami zegarowymi i cebulastym hełmem; na szczycie znajduje się XVIII-wieczna rzeźba Michała Archanioła. Nazwa bramy pochodzi od kościoła św. Michała, który stał niedaleko. Wybudowano ją około 1300, a pierwsza pisemna wzmianka pochodzi z roku 1411. Współcześnie w bramie mieści się muzeum średniowiecznych fortyfikacji, gdzie zaprezentowano zbiory związane z tematyką oraz niewielką kolekcję uzbrojenia i umundurowania.
• Zamek Bratysławski –  jest dominującym historycznym objektem Bratysławy. Góruje nad rzeką Dunaj na wzgórzu zamkowym na wysokości 85 metrów. Zamek został zbudowany na starym grodzisku słowiańskim z IX wieku, a pierwsza pisemna wzmianka o jego nazwie pochodzi z 907 roku pod nazwą Pressalauspruch. Z czasów Wielkiej Morawy na jego terytorium zachowały się fundamenty trzynawowej bazyliki wielkomorawskiej. Dzisiejsza architektura zamku ma regularny czworokątny kształt z centralnym dziedzińcem i nosi cechy renesansu i wczesnego baroku. Pod najważniejsze prace budowlane podpisała się cesarzowa Maria Teresa. W maju 1811 roku na zamku wybuchł wielki pożar. Ogromnych ruin spalonego kompleksu zamkowo-pałacowego nie ruszano przez kolejnych 150 lat. Dopiero w 1968 roku ukończono rekonstrukcję pałacu zamkowego. Dzisiaj mieszczą się w nim zbiory słowackiej historii, z których najcenniejsze są Wenus Morawiańska i fragmenty czaszki neandertalczyka znalezione w mieście Szala lub kolekcja klejnotów koronacyjnych. Obecnie pomieszczenia są wykorzystywane także do celów reprezentacyjnych prezydenta i rządu Słowacji. Zamek Bratysławski jest udostępniony zwiedzającym gościom wraz ze zwiedzaniem.
• Slavin –  pomnik żołnierzy radzieckich i jedyny działający cmentarz wojenny w Bratysławie. Pomnik wzniesiono w latach 1957-60 a uroczyste odsłonięcie nastąpiło przy okazji 15. rocznicy zajęcia miasta przez Armię Czerwoną , 3 kwietnia 1960 roku. Autorem projektu statui jest słowacki rzeźbiarz i architekt Jan Svetlik. W roku 196 uznano Slavín za pomnik kultury narodowej Czechosłowacji. W sześciu zbiorowych i 278 indywidualnych grobach pochowano 6845 żołnierzy Armii Czerwonej, którzy zginęli podczas walk o miasto w trakcie II wojny światowej w kwietniu 1945 roku.
• Cumil – pan z brązu jest prawdopodobnie najczęściej fotografowanym przez turystów bratysławianinem. Od 1997 roku “mieszka” w studzience na Starym Mieście, na trasie łączącej Plac Hviezdoslava ze Starym Rynkiem i z jej poziomu ogląda świat. Ten dobry duch Bratysławy cieszy się wielką sympatią, zarówno mieszkańców miasta jak i turystów. Tym bardziej, że podobno przynosi szczęście – trzeba go tylko pogłaskać po głowie.
• Muzeum Transportu –  jest owocem wysiłków entuzjastów gromadzących już od lat 70-tych XX wieku historyczne urządzenia dokumentujące rozwój transportu kolejowego i drogowego. Rozwój transportu drogowego w muzeum prezentują zbiory pojazdów od motocykli i aut okresu międzywojennego aż po pojazdy z lat 70. Na torowisku kolejowym można zobaczyć wystawę  wybranych lokomotyw parowych, lokomotyw silnikowych i elektrycznych,wagony towarowe oraz wyspecjalizowane pojazdy kolejowe Słowackich Kolei Państwowych. Jedna z hal muzeum została wydzielona jako miejsce prezentacji sygnalizacji zabezpieczającej, informacyjnej techniki kolejowej, urządzeń służących konserwacji linii kolejowych oraz mundurów służbowych i innych przedmiotów, które wiążą się z dziejami kolei na terytorium Słowacji.